♠ RAILGUN

Railgun wykorzystuje siłę elektromagnetyczną Lorentza, zwierając dwie równoległe szyny kierunkowe po krótkim i silnym impulsie elektrycznym. Oryginalne badania nad siłami Lorentza sugerowały użycie przyspieszonego pocisku, który miał być popychany do przodu z prędkością ponaddźwiękową przez ogromne ciśnienie plazmy, powstałe w wyniku potężnego wyładowania łuku elektrycznego. Jednak celem tych badań było zawsze zbudowanie broni energetycznej bez użycia w ogóle prawdziwego pocisku.

Ta eksperymentalna broń jest dumą radzieckich inżynierów, pracujących dzień i noc w obiekcie nr 3826. Podwaliny zostały położone w laboratorium przyrządów pomiarowych SAS, prowadzonym przez profesora Arzimowicza, znanego również z udziału w sowieckim projekcie atomowym. W 1943 roku profesor opublikował przełomową metodę elektromagnetycznej separacji izotopów i rozpoczął kolejną rundę badań plazmy wzbogaconego uranu, rozpoczynając tym samym rewolucję w historii zbrojeń ZSRR.

Działo działające na czystej energii elektromagnetycznej bez przyspieszonego pocisku może natychmiastowo rozpaść prawie każdy cel w ramach dopuszczalnego marginesu masy. Niszczycielskie możliwości takiej broni zmusiły wiele krajów do całkowitej ponownej oceny swoich najlepszych technologii opancerzenia.

Przez długi czas największym mankamentem tego karabinu był jego olbrzymi rozmiar, jednak w 1952 roku Shpagin Design Bureau zaprezentowało uproszczony wariant czołgu - polimerowy EBR-2 oparty na indukcji, dostępny dla ciężkiej piechoty. Na szczęście baterie kombinezonu Nechaeva mogą skutecznie zasilać EBR-2 przez uniwersalny port.